۱۳۸۸ شهریور ۲۹, یکشنبه

ستایش کردگار




بنام و ستایش آنکه همیشه بوده و همیشه هست و همیشه خواهد بود.
ستایش و نیایش خدای نیک کرداری که از همه آفریدگان گیتی که آدمی را با دهش نیروی سخن گویی و هوش و داد بر دیگر آفریدگان شهریاری بخشید تا با بدکاران هماوردی و پیکار کند و بر آنان چیره گردد.
ای آفریدگار نیک کردار، کارهای خود به خواست تو کنم و پرستشی را که با اندیشه نیک و گفتار نیک و کردار نیک باشد و در گذرگاه نیکی و بدی، مرا به سوی راه روشن نیکی و آراستگی و آسودگی رهبری کند و از رنج گذرگاه دوزخی برهاند، انجام می دهم.
"خرده اوستا"

هیچ نظری موجود نیست: